W związku z 100 rocznicą Bitwy Warszawskiej pragniemy przypomnieć, że udział w niej, jak i w całej wojnie polsko-bolszewickiej brał także 37 Łęczycki Pułk Piechoty.

Po upadku Austro-Węgier pod koniec I wojny światowej, 28 października 1918 roku powstała w Krakowie Polska Komisja Likwidacyjna, której zadaniem było tworzenie zalążków polskiej państwowości na terenach byłego zaboru austriackiego. W tych okolicznościach w Przemyślu powstał 18 pułk piechoty. Brał on udział w walkach z Ukraińcami w latach 1918-1919, w trakcie których został przemianowany na 37 pułk piechoty. W maju 1919 roku wcielono do oddziału żołnierzy ze zdziesiątkowanego 39 pułku strzelców lwowskich. 16 września 1919 roku na siedzibę oddziału wyznaczona została Łęczyca. Następnie 37 pp został włączony w skład 4 dywizji piechoty i brał udział w dalszych walkach z wojskami ukraińskimi, a następnie w wojnie polsko-bolszewickiej. W trakcie wycofywania się przed sowiecką ofensywą pułk brał udział w walkach odwrotowych. Walczył pod Borowiną i Żukowcem (maj 1920), Wielkim Stachowem i nad Berezyną (czerwiec). Dalej oddział wycofał się do Miratycz, przez Mińsk i Niemen. Następnie brał udział w ciężkich walkach na terenach dzisiejszej Białorusi, a także w próbie zatrzymania Sowietów na linii Bugu. Wycofał się przez Siedlce do miejscowości Pilawa. Tam pułk przegrupował się i został wzmocniony kompanią złożoną z ochotników pochodzących z Kutna, Łęczycy i Mieczysławowa.

Pułk miał swój udział w „Bitwie Warszawskiej”. Jego zadaniem była obrona odcinka frontu w rejonie Góry Kalwarii. Po zwycięstwie brał udział w dalszych walkach, m.in. w krwawej bitwie pod Baboszewem 19 sierpnia oraz w usuwaniu niedobitków wroga w okolicach Ciechanowa.

Później został przeniesiony na front lwowski, gdzie uczestniczył w ofensywie aż do zakończenia działań wojennych na tym terenie. Dalej brał udział w bojach nad Niemnem. Następnie pełnił służbę graniczną oraz szkoleniową w Ostrołęce.

Po zakończeniu wojny pułk przeniósł się do wyznaczonej siedziby w Kutnie i w Łęczycy, gdzie włączał się w życie społeczne regionu i był żywym świadectwem bohaterstwa polskich żołnierzy.

Eugeniusz Walczak „Zarys Historii Wojennej Pułków Polskich w kampanii wrześniowej”, Zeszyt 7 „37 Pułk Piechoty”, Warszawa 1991