Pogawędki o eksponatach

Dziś4 grudnia. Popularne imieniny – Barbary i tradycyjne święto górnicze - Barbórka. Temat pogawędki jest więc oczywisty. To:

Święta Barbara

Urodziła się jako poganka w III w. w Heliopolis (teren obecnego Libanu). Po przyjęciu chrztu, złożyła śluby czystości. Za nieposłuszeństwo,po torturach została zamordowana przez własnego ojca.

Według tradycji chrześcijańskiej święta Barbara jest patronką dobrej śmierci. Ludzie, wykonujący trudne i niebezpieczne profesje, czczą ją w sposób szczególny. Oprócz górników, za swoją patronkę uznają ją także: hutnicy, kamieniarze, kowale, ludwisarze,marynarze, murarze, saperzy, strażnicy, artylerzyści i więźniowie.

W 1955 r. w Łęczycy stanęły pierwsze wieże szybów wyciągowych, a w powstałej kopalni pracę podjęli również pierwsi miejscowi górnicy. Wraz z rozbudową Łęczyckich Zakładów Górniczych powstawała także nowa infrastruktura, która wpłynęła na życie mieszkańców naszego miasta. Łęczycanie chętnie zaakceptowali, obce dla nich wcześniej, zwyczaje związane ze świętem Barbórkowym oraz towarzyszące im barwne ceremoniały.

Znalazło to także odbicie w tradycyjnej łęczyckiej twórczości ludowej, bowiem regionalni rzeźbiarze podjęli w swoich pracach nową, nieznaną im wcześniej tematykę.

Zmaterializowały się też mityczne bogactwa ukryte głęboko pod ziemią, których przez wieki strzegł legendarny łęczycki diabeł Boruta. Podkreśliła to Jadwiga Grodzka, pisząc w „Legendach łęczyckich”, że Boruta : „(…) Dawniej pilnował złota w łęczyckim zamku, dziś ma dodatkowe zajęcie – pilnuje rudy żelaznej w kopalniach łęczyckich (...)”.

Na fotografiach rzeźby Stanisława Kopki (1910-1989) z Dzierzbiętowa Małego:

Święta Barbara, 1978 r.

Legendarny Boruta – Święta Barbara, 1979r.