Pogawędki o eksponatach

Z bogatych zbiorów działu numizmatycznego pochodzi moneta wybita za czasów panowania jednego z Jagiellonów. Jest to

Denar koronny

króla Jana Olbrachta (1492 – 1501), trzeciego z synów Kazimierza Jagiellończyka. Tę niewielką (śr. 1,3 cm) srebrną monetę wybito w mennicy krakowskiej. Na awersie znajduje się orzeł, rewers zawiera koronę z umieszczoną pod nią literą „O”.

Jan Olbracht przejął tron po ojcu i panował 6 lat. Był dobrze wykształcony, znał łacinę i język niemiecki. Kochał muzykę i malarstwo. Interesował się architekturą obronną. Za jego czasów wybudowano w Krakowie Barbakan, który miał chronić miasto przed najazdami tureckimi.

W 1497 r. król Jan Olbracht stanął na czele zbrojnej wyprawy rycerstwa polskiego do Mołdawii. Jej celem było ocalenie polskiego lenna przed Imperium Osmańskim i ewentualne opanowanie wybrzeża Morza Czarnego. Jednakże działania wojenne skończyły się niepomyślnie i doprowadziły do ogromnych strat. Ponadto, w drodze w powrotnej, siły polskie wpadły w zasadzkę, w której życie straciło ponad 10 tys. rycerzy oraz kilka tysięcy osób z taborów.

Po tych wydarzeniach powstało powiedzenie „Za króla Olbrachta wyginęła szlachta”.