Strona wykorzystuje COOKIES w celach statystycznych, bezpieczeństwa oraz prawidłowego działania serwisu.
Jeśli nie wyrażasz na to zgody, wyłącz obsługę cookies w ustawieniach Twojej przeglądarki.

Więcej informacji Zgadzam się
historia zamkuhistoria muzeumzbiorywystawy stałeliteraturadiabeł Boruta

Zbiory

CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA ZBIORÓW DZIAŁU ARTYSTYCZNEGO

Muzeum nie posiada - oprócz fragmentów nowożytnej ceramiki piecowej - zabytków pochodzących z dawnego wyposażenia wnętrz zamkowych. Dział Artystyczny powstał w oparciu o przedmioty, przekazane w połowie XX wieku przez Wydział Kultury Urzędu Wojewódzkiego w Łodzi. Do Muzeum przekazano również część przedmiotów odnalezionych w ówczesnych ruinach kolegiaty w Tumie i podczas prowadzonych prac archeologicznych we wnętrzu tego kościoła. W następnych latach, drogą zakupów i darowizn poszerzono tą część zbiorów o zabytki: malarstwa, grafiki, ceramiki, broni białej i palnej oraz przyborów pisarskich. Oprócz zainteresowań przeszłością, Muzeum rejestruje aktualne zjawiska w sztuce na terenie miasta i regionu, jak również współpracuje w tym zakresie z artystami i placówkami kultury w Łęczycy i Łodzi. Dzięki tej współpracy, zbiory powiększane są o prace twórców łęczyckich i łódzkich, a także malarzy z innych środowisk przyjeżdżających na plenery. W skład zbiorów Działu Artystycznego wchodzą muzealia z następujących dziedzin sztuki i rzemiosła artystycznego:
  • malarstwo, od końca XVII wieku do współczesności (Polska, Europa, Japonia)
  • iluminatorstwo, 1 poł. VI wieku ( Polska)
  • rysunek XX wiek (regionalia) 
  • grafika, XIX - XX wiek (Polska, Europa Zachodnia, Japonia)
  • rzeźba, XX wiek (Polska)
  • meble, XVIII - 1 ćw. XX wieku (Polska, Europa)
  • złotnictwo, XI - XIII wiek (Europa Zachodnia) i XVIII - XIX wiek (Polska)
  • brązownictwo i giserstwo, XVIII - XIX wiek (Polska, Europa) 
  • broń biała , XVII -1 ćw. XX wieku (Polska, Europa, Bliski Wschód, Japonia)
  • broń palna, XVIII - XIX wiek (Europa, Bliski Wschód) 
  • ceramika i szkło, XIX - 1 ćw. XX wieku (Polska, Europa, Daleki Wschód)
 Andrzej Borucki


CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA ZBIORÓW DZIAŁU ETNOGRAFICZNEGO

Dział etnograficzny rozpoczął swą działalność w połowie lat 50-tych XX wieku. Pierwsze eksponaty, pozyskane w czasie badań terenowych, reprezentowały zachowane detale tradycyjnego łęczyckiego stroju ludowego, wikliniarstwa oraz plastyki obrzędowej. W ciągu następnych lat zbiory powiększano, organizując liczne konkursy na sztukę regionalną oraz tematyczne konkursy na rzeźbę ludową. Poszczególne kolekcje uzupełniano ponadto poprzez planowe zakupy eksponatów, poszerzano je też dzięki darom i przekazom. Zgromadzone eksponaty dokumentują zachowane i najbardziej charakterystyczne elementy tradycyjnego rzemiosła i sztuki ludowej regionu łęczyckiego. Dział rejestruje także wszelkie przykłady współczesnej łęczyckiej rzeźby ludowej, pozyskując najciekawsze prace najlepszych regionalnych twórców. 
Zbiory działu etnograficznego tworzą eksponaty, reprezentujące następujące dziedziny:
  • rzeźba, pocz. XX wieku do współczesności
  • strój ludowy i tkactwo, pocz. XX wieku do 80-tych XX wieku
  • meble, narzędzia i sprzęty, pocz. XX wieku do 90-tych XX wieku
  • plecionkarstwo, lata 50-te do 80–tych XX wieku 
  • kowalstwo, lata 50 –te do 60 -tych XX wieku
  • garncarstwo, lata 50 –te XX wieku
  • plastyka obrzędowa, lata 70-te XX wieku do współczesności
Anna Dłużewska-Sobczak


CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA ZBIORÓW DZIAŁU HISTORYCZNEGO

O samodzielnym dziale historycznym Muzeum w Łęczycy mowa jest dopiero w 1972 roku. Na początku w zbiorach tych gromadzono przede wszystkim pozyskane już wcześniej dokumenty cechowe (świadectwa, legitymacje, statuty), chorągwie, przedmioty z zakresu sfragistyki (tłoki pieczętne), obesłania i insygnia cechowe oraz materiał ikonograficzny.
W zbiorach działu znajduje się także ciekawa kolekcja kartograficzna planów miasta (kopie, fotokopie), projektów architektonicznych zamku oraz innych zabytków historycznych Łęczycy. Uzupełnia ją bogaty zbiór pocztówek z najstarszymi widokami miasta, fotografii, albumów oraz tableau, ilustrujących działalność różnych organizacji i stowarzyszeń w mieście.
Poza tym Muzeum gromadzi rękopisy (od II połowy XVII wieku), druki ulotne, pamiątki historyczne i dokumenty osobiste, np. dowody osobiste, świadectwa szkolne, rachunki. W tej grupie dużą część stanowią, przekazane nam przez Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i byłych Więźniów Politycznych w 1990 roku, archiwalia związane z okresem okupacji hitlerowskiej (zaświadczenia, legitymacje, paszporty) oraz niezwykle interesująca korespondencja ze szpitalami Czerwonego Krzyża oraz korespondencja obozowa.
Na kolekcję militariów składa się głównie broń biała i palna (XIX-XX wieku), oporządzenie oraz umundurowanie z I półwiecza XX wieku. Jej dopełnieniem są dokumenty, fotografie oraz kolekcja odznak i odznaczeń z XX wieku. 
W ostatnich latach Muzeum wzbogaciło się o kolekcję odznaczeń i dokumentów po zmarłym Wojciechu Morlaku żołnierzu wojny polsko-bolszewickiej, sierżancie 37 Pułku Piechoty Ziemi Łęczyckiej, członku organizacji paramilitarnych w mieście. W opracowaniu znajduje się kolekcja militariów, medali i odznaczeń Zdzisława Kowalczyka. Systematycznie uzupełniana jest także kolekcja kart pocztowych.
W skład zbiorów Działu Historycznego wchodzą następujące muzealia:
  • Kultura cechowa (od końca XVIII – do końca lat 30-tych XX wieku),
  • Archiwalia (II połowa XVII – lata 50-te XX wiek),
  • Zbiory kartograficzne (XX wiek),
  • Ikonografia (koniec XIX – lata 70-te XX wieku),
  • Chorągwie i sztandary (koniec XIX – lata 60-te XX wieku),
  • Banknoty i obligacje skarbowe (koniec XIX w. – lata 40-te XX wieku)
  • Medale, odznaki i odznaczenia (koniec XIX – lata 70-te XX wieku),
  • Elementy umundurowania i oporządzenia z lat 1900-1950,
  • Broń biała (II połowa XIX – koniec lat 30-tych XX wieku),
  • Broń palna, (II połowa XIX – lata 50-te XX wieku).
Tomasz Kucharczyk


CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA ZBIORÓW DZIAŁU ARCHEOLOGICZNEGO



Zabytki świadczące o najdawniejszej obecności człowieka na ziemi łęczyckiej stanowiły jeden z głównych przedmiotów zainteresowania założycieli łeczyckiego muzeum. Już w 1948 roku rozpoczęto gromadzenie przedmiotów o wartości  zabytkowej oraz opiekowano się znalezionymi podczas prac rolnych przedmiotami, będącymi najstarszymi wytworami rąk ludzkich. Stanowiły je wyroby krzemienne, kościane, brązowe i żelazne-narzędzia pracy, groty strzał, fibule oraz naczynia ceramiczne, a także nieliczne zabytki z różnych epok przedhistorycznych wycofanych z Miejskiego Muzeum Prehistorii w Łodzi. W kolejnych latach ekspozycja archeologiczna została wzbogacona o przedmioty znalezione w trakcie prac wykopaliskowych, prowadzonych w latach 1948-55 przez Kierownictwo Badań nad Początkiem Państwa Polskiego na grodzisku i w kolegiacie w Tumie, a także z ratowniczych prac archeologicznych przeprowadzanych przez pracowników Muzeum w Łęczycy.

W skład zbiorów Działu Archeologicznego wchodzą:

- zabytki archeologiczne z grodziska tumskiego oraz kolegiaty w Tumie,

- zabytki archeologiczne, głównie popielnice oraz przystawki ceramiczne z cmentarzyska ciałopalnego kultury trzcineckiej w Nagórkach Grabowskich oraz kultury łużyckiej w Byszewie, gm. Grabów,

- zabytki archeologiczne pozyskane w trakcie prac wykopaliskowych prowadzonych na terenie miasta Łęczyca,

- zabytki archeologiczne z badań ratowniczych przeprowadzonych m.in. w Solcy Wielkiej, Marynkach i Karsznicach,

- zabytki archeologiczne, znalezione przypadkowo podczas prac ziemnych na terenie powiatu łęczyckiego.


Patrycja Zasadzka





Partnerzy Muzeum w Łęczycy

homeaktualnościo muzeumdla zwiedzającychimprezyoferta muzeumsponsorzygaleriaENGLISHDeklaracja dostępnościdotacje/zamówienia publicznemapa serwisu
copyright © 2017 | wykonanie serwisu IRN Multimedia