CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA ZBIORÓW DZIAŁU
ARTYSTYCZNEGO
Muzeum nie posiada - oprócz fragmentów nowożytnej
ceramiki piecowej - zabytków pochodzących z dawnego wyposażenia wnętrz zamkowych. Dział Artystyczny
powstał w oparciu o przedmioty, przekazane w połowie XX wieku przez Wydział Kultury Urzędu
Wojewódzkiego w Łodzi. Do Muzeum przekazano również część przedmiotów odnalezionych w ówczesnych
ruinach kolegiaty w Tumie i podczas prowadzonych prac archeologicznych we wnętrzu tego kościoła. W
następnych latach, drogą zakupów i darowizn poszerzono tą część zbiorów o zabytki: malarstwa,
grafiki, ceramiki, broni białej i palnej oraz przyborów pisarskich. Oprócz zainteresowań
przeszłością, Muzeum rejestruje aktualne zjawiska w sztuce na terenie miasta i regionu, jak również
współpracuje w tym zakresie z artystami i placówkami kultury w Łęczycy i Łodzi. Dzięki tej
współpracy, zbiory powiększane są o prace twórców łęczyckich i łódzkich, a także malarzy z innych
środowisk przyjeżdżających na plenery. W skład zbiorów Działu Artystycznego wchodzą muzealia z
następujących dziedzin sztuki i rzemiosła artystycznego:
- malarstwo, od końca XVII
wieku do współczesności (Polska, Europa, Japonia)
- iluminatorstwo, 1 poł. VI wieku (
Polska)
- rysunek XX wiek (regionalia)
- grafika, XIX - XX wiek (Polska, Europa
Zachodnia, Japonia)
- rzeźba, XX wiek (Polska)
- meble, XVIII - 1 ćw. XX wieku (Polska,
Europa)
- złotnictwo, XI - XIII wiek (Europa Zachodnia) i XVIII - XIX wiek
(Polska)
- brązownictwo i giserstwo, XVIII - XIX wiek (Polska, Europa)
- broń
biała , XVII -1 ćw. XX wieku (Polska, Europa, Bliski Wschód, Japonia)
- broń palna, XVIII -
XIX wiek (Europa, Bliski Wschód)
- ceramika i szkło, XIX - 1 ćw. XX wieku (Polska,
Europa, Daleki Wschód)
Andrzej
Borucki
CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA ZBIORÓW DZIAŁU ETNOGRAFICZNEGO
Dział
etnograficzny rozpoczął swą działalność w połowie lat 50-tych XX wieku. Pierwsze eksponaty,
pozyskane w czasie badań terenowych, reprezentowały zachowane detale tradycyjnego łęczyckiego stroju
ludowego, wikliniarstwa oraz plastyki obrzędowej. W ciągu następnych lat zbiory powiększano,
organizując liczne konkursy na sztukę regionalną oraz tematyczne konkursy na rzeźbę ludową.
Poszczególne kolekcje uzupełniano ponadto poprzez planowe zakupy eksponatów, poszerzano je też
dzięki darom i przekazom. Zgromadzone eksponaty dokumentują zachowane i najbardziej
charakterystyczne elementy tradycyjnego rzemiosła i sztuki ludowej regionu łęczyckiego. Dział
rejestruje także wszelkie przykłady współczesnej łęczyckiej rzeźby ludowej, pozyskując najciekawsze
prace najlepszych regionalnych twórców.
Zbiory działu etnograficznego tworzą
eksponaty, reprezentujące następujące dziedziny:
- rzeźba, pocz. XX wieku do
współczesności
- strój ludowy i tkactwo, pocz. XX wieku do 80-tych XX wieku
- meble,
narzędzia i sprzęty, pocz. XX wieku do 90-tych XX wieku
- plecionkarstwo, lata 50-te do
80–tych XX wieku
- kowalstwo, lata 50 –te do 60 -tych XX wieku
- garncarstwo, lata
50 –te XX wieku
- plastyka obrzędowa, lata 70-te XX wieku do
współczesności
Anna
Dłużewska-Sobczak
CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA ZBIORÓW DZIAŁU HISTORYCZNEGO
O samodzielnym dziale historycznym Muzeum w Łęczycy mowa jest dopiero w 1972
roku. Na początku w zbiorach tych gromadzono przede wszystkim pozyskane już wcześniej dokumenty
cechowe (świadectwa, legitymacje, statuty), chorągwie, przedmioty z zakresu sfragistyki (tłoki
pieczętne), obesłania i insygnia cechowe oraz materiał ikonograficzny.
W zbiorach działu
znajduje się także ciekawa kolekcja kartograficzna planów miasta (kopie, fotokopie), projektów
architektonicznych zamku oraz innych zabytków historycznych Łęczycy. Uzupełnia ją bogaty zbiór
pocztówek z najstarszymi widokami miasta, fotografii, albumów oraz tableau, ilustrujących
działalność różnych organizacji i stowarzyszeń w mieście.
Poza tym Muzeum gromadzi
rękopisy (od II połowy XVII wieku), druki ulotne, pamiątki historyczne i dokumenty osobiste, np.
dowody osobiste, świadectwa szkolne, rachunki. W tej grupie dużą część stanowią, przekazane nam
przez Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i byłych Więźniów Politycznych w 1990 roku,
archiwalia związane z okresem okupacji hitlerowskiej (zaświadczenia, legitymacje, paszporty) oraz
niezwykle interesująca korespondencja ze szpitalami Czerwonego Krzyża oraz korespondencja
obozowa.
Na kolekcję militariów składa się głównie broń biała i palna (XIX-XX wieku),
oporządzenie oraz umundurowanie z I półwiecza XX wieku. Jej dopełnieniem są dokumenty, fotografie
oraz kolekcja odznak i odznaczeń z XX wieku.
W ostatnich latach Muzeum wzbogaciło
się o kolekcję odznaczeń i dokumentów po zmarłym Wojciechu Morlaku żołnierzu wojny
polsko-bolszewickiej, sierżancie 37 Pułku Piechoty Ziemi Łęczyckiej, członku organizacji
paramilitarnych w mieście. W opracowaniu znajduje się kolekcja militariów, medali i odznaczeń
Zdzisława Kowalczyka. Systematycznie uzupełniana jest także kolekcja kart pocztowych.
W
skład zbiorów Działu Historycznego wchodzą następujące muzealia:
- Kultura cechowa
(od końca XVIII – do końca lat 30-tych XX wieku),
- Archiwalia (II połowa XVII – lata 50-te XX
wiek),
- Zbiory kartograficzne (XX wiek),
- Ikonografia (koniec XIX – lata 70-te XX
wieku),
- Chorągwie i sztandary (koniec XIX – lata 60-te XX wieku),
- Banknoty i
obligacje skarbowe (koniec XIX w. – lata 40-te XX wieku)
- Medale, odznaki i odznaczenia
(koniec XIX – lata 70-te XX wieku),
- Elementy umundurowania i oporządzenia z lat
1900-1950,
- Broń biała (II połowa XIX – koniec lat 30-tych XX wieku),
- Broń palna, (II
połowa XIX – lata 50-te XX wieku).
Tomasz
Kucharczyk
CHARAKTERYSTYKA
OGÓLNA ZBIORÓW DZIAŁU ARCHEOLOGICZNEGO
Zabytki
świadczące o najdawniejszej obecności człowieka na ziemi
łęczyckiej stanowiły jeden z głównych przedmiotów
zainteresowania założycieli łeczyckiego muzeum. Już w
1948 roku rozpoczęto gromadzenie przedmiotów o wartości zabytkowej oraz opiekowano się znalezionymi podczas prac rolnych
przedmiotami, będącymi najstarszymi wytworami rąk ludzkich.
Stanowiły je wyroby krzemienne,
kościane, brązowe i żelazne-narzędzia pracy, groty strzał,
fibule oraz naczynia ceramiczne,
a także nieliczne zabytki z różnych
epok przedhistorycznych wycofanych z Miejskiego Muzeum Prehistorii w
Łodzi. W kolejnych latach ekspozycja
archeologiczna została wzbogacona o przedmioty znalezione w trakcie
prac wykopaliskowych, prowadzonych w latach 1948-55 przez
Kierownictwo Badań nad Początkiem Państwa Polskiego na grodzisku i
w kolegiacie w Tumie, a także z
ratowniczych prac archeologicznych przeprowadzanych przez pracowników
Muzeum w Łęczycy.
W
skład
zbiorów Działu Archeologicznego wchodzą:
-
zabytki archeologiczne z grodziska tumskiego oraz kolegiaty w Tumie,
-
zabytki archeologiczne, głównie popielnice oraz przystawki
ceramiczne z cmentarzyska ciałopalnego kultury trzcineckiej w
Nagórkach Grabowskich oraz kultury łużyckiej w Byszewie, gm.
Grabów,
-
zabytki archeologiczne pozyskane w trakcie prac wykopaliskowych
prowadzonych na terenie miasta Łęczyca,
-
zabytki archeologiczne z badań
ratowniczych przeprowadzonych m.in. w Solcy Wielkiej, Marynkach i
Karsznicach,
-
zabytki archeologiczne, znalezione przypadkowo podczas prac ziemnych
na terenie powiatu łęczyckiego.
Patrycja
Zasadzka
